سید - ولایت

شیطنتی دیگر از روزنامه کارگزاران

روزنامه کارگزاران در سرمقاله دیروز خود با این ادعا که «فراکسیون اصلاح طلبان مجلس یکپارچه به لاریجانی رأی داده اند»! کوشید علت رویکرد جبهه اصلاحات به لاریجانی و ترجیح او به حداد عادل را توضیح بدهد.

سرمقاله نویس کارگزاران با اشاره به این که «حداد عادل در دوران ریاست مجلس شأن و جایگاه مخالفان اصلاح طلبش را رعایت می کرده و حاضر نبوده از برخی اصول که برخاسته از نجابت رفتاری و منش اوست برای پیشبرد اهداف سیاسی عدول کند» نتیجه می گیرد که حداد عادل گزینه مناسب تری برای اصلاح طلبان بود اما درباره این که چرا اصلاح طلبان به این گزینه رأی نداده اند، می نویسد؛ «حداد انسانی مأدب و جنتلمن بود ولی دوران ریاست او بر مجلس نشان داد که یک انسان خوب الزاماً مدیر خوبی نیست و در کنار آن کیاست و سیاست داشتن نیز شرط است» و تاکید می کند؛ این ویژگی حداد عادل «به شکل گیری مجلسی بی تفاوت و بی اثر در امور سیاسی کشور منجر شد که عملاً آن را در مشت دولت قرار داد»!

روزنامه کارگزاران در ادامه تحلیل خود به حضور محمدجواد لاریجانی یکی از برادران دکتر علی لاریجانی در جایگاه معاونت بین الملل رئیس قوه قضائیه و برادر دیگر او محمدصادق لاریجانی در نقش یکی از موثرترین فقهای شورای نگهبان اشاره کرده و سرانجام به این پرسش که چرا اصلاح طلبان علی رغم مخالفت لاریجانی با آنان از ریاست وی بر مجلس شورای اسلامی حمایت کرده اند پاسخ داده و می نویسد؛
«لاریجانی ها حتی اگر مخالف اصلاحات باشند می توانند با مهار زدن بر قدرت دولت، سهمی در پیشبرد اصلاحات ایفا کنند»! به بیان دیگر از نگاه جبهه اصلاحات، ریاست علی لاریجانی بر مجلس تنها به این علت مورد علاقه اصلاح طلبان بوده و به ریاست وی رأی داده اند که می تواند در مقابل دولت ایستاده و قدرت آن را تضعیف کند! و از آنجا که تضعیف دولت و درگیری و اختلاف میان اصولگرایان را به نفع جبهه اصلاحات می دانند ریاست او را بر مجلس هشتم به ریاست حداد عادل ترجیح داده اند!

روزنامه کارگزاران همزمان با این سرمقاله، تمامی صفحه اول خود را نیز به گزارشی با عنوان «پشت پرده اتحاد به نفع لاریجانی» اختصاص داده است. دراین گزارش ضمن تمجید از مدیریت و توانمندی های دکتر لاریجانی -که قابل تردید نیست- به تضعیف دولت و توان و هوشمندی دولتمردان پرداخته است.

و اما، درباره این حرکت مدعیان اصلاحات که باید آن را ترفند جدیدی برای تفرقه افکنی در جبهه اصولگرایان دانست گفتنی است اصلی ترین عنصر خبری در تحلیل کارگزاران یعنی ادعای رأی یکپارچه فراکسیون اصلاح طلبان به ریاست دکتر لاریجانی نه فقط مخدوش بلکه یک دروغ شاخدار است. چرا...؟! در گردهمایی فراکسیون اصولگرایان مجلس هشتم که روز یکشنبه یعنی دو روز قبل از رأی گیری در جلسه علنی مجلس تشکیل شده بود، از مجموع 219 نماینده اصولگرای حاضر در جلسه 116 نماینده به ریاست آقای لاریجانی و 50 نماینده به ریاست آقای حداد عادل رأی دادند و 8 نفر نیز رأی ممتنع داشتند.و در جلسه علنی روز چهارشنبه مجلس شورای اسلامی، آقای لاریجانی با 222 رأی از مجموع 263 رأی نمایندگان به ریاست مجلس انتخاب شد و از آنجا که در جلسه رسمی روز چهارشنبه آقای حداد عادل کاندیدای ریاست نبود، بدیهی است که 50 رأی نمایندگان اصولگرا در جلسه یکشنبه به نفع آقای لاریجانی در گلدان ها ریخته شده و 8 رأی ممتنع جلسه یکشنبه نیز در جلسه علنی روز چهارشنبه به نفع آقای لاریجانی بوده است.چرا که این 8 نماینده در جلسه روز یکشنبه اصولگرایان در انتخاب میان لاریجانی و حداد تردید داشته و رأی ممتنع داده بودند و اما در جلسه روز چهارشنبه مجلس که آقای دکتر لاریجانی تنها کاندیدای اصولگرایان بوده است جایی برای این تردید وجود نداشته است.

بنابراین از مجموع 222 رأی آقای لاریجانی در جلسه علنی روز چهارشنبه مجلس شورای اسلامی تعداد 219 رأی به طور قطع و یقین متعلق به نمایندگان اصولگرا بوده است و با این حساب که با توجه به آنچه گفته شد در صحت آن کمترین تردیدی وجود ندارد فقط 3 رأی از مجموع 222 رأی لاریجانی را می توان به حساب نمایندگان مدعی اصلاحات مجلس هشتم نوشت که این نیز قابل خدشه است. زیرا اولاً در جلسه روز یکشنبه فراکسیون اصولگرایان چند نماینده اصولگرا غایب بوده اند بنابراین 3 رای باقیمانده نیز می تواند متعلق به آنها باشد و ثانیاً؛ برخی از نمایندگان موسوم به مستقل نیز می توانند صاحب 3 رأی مورد اشاره باشند و...

نتیجه کاملاً منطقی، ریاضی و مستند آن که، مدعیان اصلاحات در ادعای خویش مبنی بر «رأی یکپارچه فراکسیون اصلاح طلبان مجلس به لاریجانی» یک دروغ شاخدار گفته اند، مگر آن که بپذیرند تعداد کل نمایندگان اصلاح طلب مجلس هشتم فقط 3 نفر است و منظور جبهه اصلاحات از رأی یکپارچه فراکسیون اصلاح طلبان به لاریجانی همین تعداد یکپارچه 3 نفره بوده است!!
رخدادهای 10 سال گذشته نشان می دهد که دروغگویی مدعیان اصلاحات تعجب آور نیست و به قول سعدی
«غریبی گرت ماست پیش آورد
دو پیمانه آب است و یک چمچه دوغ»
و جالب آن که مجموع 2 پیمانه آب و یک چمچه دوغ نیز عدد «3» یعنی همان عدد مورد اشاره در محاسبه فوق است! و اما، آنچه که باید هوشیاری اصولگرایان را درپی داشته باشد، ترفند جدید مدعیان اصلاحات برای تفرقه افکنی در صف یکپارچه آنهاست.

سید ::: یکشنبه 87/3/12::: ساعت 11:55 صبح

نظرات دیگران: نظر

اصلاح طلبان اشتباه کردند که به مقابله با نظام رفتند

یک عضو ستاد ائتلاف اصلاح طلبان مهم ترین اشتباه همفکرانش در انتخابات مجلس هشتم را این دانست که به جای «رقابت انتخاباتی با رقیب» به مقابله با نظام جمهوری اسلامی پرداختند.

حسین مرعشی که با یک پایگاه اینترنتی نزدیک به حزب کارگزاران گفت وگو کرده، تاکید کرد: «ما باید توجه داشته باشیم که در رقابت انتخاباتی می توانیم با رقیبمان مقابله کنیم اما نمی توانیم با نظام جمهوری اسلامی مقابله کنیم؛ چون علاقمند به مبارزه با نظام نیستیم. در واقع هیچ جناحی حق مقابله با نظام را ندارد»

وی در بخش دیگری از این گفت وگو هنگامی که با سئوال دشوار «دلایل عدم اقبال مردم به اصلاح طلبان» که افرادی چون محمدرضا تاجیک آن را یک «حقیقت» خوانده اند، مواجه شد، تاکید کرده است که این نظر را قبول ندارد و در انتخابات 24 اسفند «مردم با انتخابات قهر کردند و از نظام فاصله گرفتند» و این ربطی به اصلاح طلبان ندارد. مرعشی البته در این باره توضیحی نداده است که مشارکت 70 درصدی مردم در انتخابات را چگونه می توان به «قهر با انتخابات» تعبیر کرد و ضمنا در حوزه ای مثل تهران که اصلاح طلبان یک فهرست 30 نفره با لوگوی سیدمحمد خاتمی عرضه و برای آن تبلیغات فراوان کردند، چرا مردم تقریبا به طور کامل به آنها بی اعتنایی نمودند؟!

وی در بخش دیگری از سخنانش به این نکته اشاره کرده است که مواضع حزب کارگزاران جز در مقطعی به دلیل عملکرد ضدهاشمی مجلس ششم همواره با جبهه دوم خرداد یکی بوده است. مرعشی همچنین در پاسخ به سئوال خبرنگار در این باره که «آیا کسانی که آن تندروی ها را انجام دادند همان کسانی نیستند که شما امروز با آنها ائتلاف کرده اید گفته است که بهتر است این مسایل را کالبدشکافی نکنیم!

سید ::: شنبه 87/3/11::: ساعت 10:52 عصر

نظرات دیگران: نظر

عضو اتمی حزب مشارکت و محاکمه مردم ایران

عضو شورای مرکزی حزب مشارکت که معمولاً مواضع رادیو اسرائیل و مقامات انگلیسی و امریکایی را درباره دست کشیدن ایران از انرژی هسته ای تقریر می کند، با عصبانیت از حمایت مردم از انرژی هسته ای، ملت ایران را به این جرم محاکمه کرد.

احمد شیرزاد در نوشته ای که در وبلاگ شخصی اش منتشر کرد، با عصبانیت از شعارهای ملی مردم در حمایت از انرژی هسته ای، شعاردهندگان را به دروغگویی متهم کرد و نوشت: شعار می دادند «انرژی هسته ای، به جان ما بسته ای»، و چه اغراق می گفتند. چند نفرشان ایمان دارند به این شعاری که می دهند و حاضرند جانشان را فدای سانتریفوژهای کشورشان کنند؟ ...هر چه در ذهنم جستجو می کنم به سختی می توانم ملتی را پیدا کنم که حاضر باشد در راه دستیابی به یک فناوری جانفشانی کند!

وی در ادامه به محاکمه ملت به جرم حمایت از این دستاورد ملی پرداخت و افزود: آیا انرژی هسته ای عزیز است چون دین شما این را به شما گفته است؟ آیا آیه ای، حدیثی و یا روایتی پیدا شده است که این امر را تا این حد مقدس کرده است؟ آیا انرژی هسته ای به جان شما بسته است چون شما از همه میهن دوست تر هستید؟ در این صورت اگر واقعاً بابت دفاع از داشتن انرژی هسته ای میهن شما مورد تعرض قرار گرفت، کدام را ترجیح می دهید میهن را یا انرژی هسته ای را؟ و اگر دفاع از انرژی هسته ای به جهت علاقه و دوستی شما به برخی از مسئولان کشور و نظام است، در این صورت اگر روزی مصالح و منافع آنها و نظام حکم کرد که دست از انرژی هسته ای بردارند چه خواهید کرد؟ از انرژی هسته ای دست می کشید یا از حمایت از مسئولان نظام؟

گفتنی است احمد شیرزاد در مجلس ششم در نطق پیش از دستوری اتهامات غرب و صهیونیستها علیه برنامه هسته ای ایران را مبنی بر 19 سال پنهانکاری از تریبون مجلس قرائت کرد که کروبی رئیس وقت مجلس خطاب به وی گفت: همین جا بایستید که من یک سئوال از جنابعالی دارم، رادیو اسرائیل اگر بگوید، همین ها را رادیو اسرائیل تندتر می گوید؟ شما این را جواب بدهید؟ 19 سال است ما به مردم دروغ گفتیم!؟ به دنیا هم دروغ گفتیم!؟ شما کل نظام را زیر سئوال بردید. این را همین جا جواب بدهید تا مردم بفهمند، اصلاً من چه می گویم، شما چه می گویید، نظام چه می گیدی، شما یک وقت می آیید یک اشکالی می کنید به یک نفر، به بنده، به دو نفر، به یک مأموری که دم اوین یک غلطی کرده، به یک کسی که یک گوشه ای یک کاری کرده، من این را فهمیدم، شما توضیح بدهید...

شیرزاد همچنین در نامه ای که با امضاء جمعی از فیزیکدانان آن را منتشر کرد، ادعا کرد ایران توان ساخت نیروگاه ندارد، منابع اورانیوم به اندازه کافی وجود ندارد و اساساً با وجود ذخایر نفتی، نیازی به نیروگاه هسته ای نیست.

خشم این عضو اتمی حزب مشارکت از پایداری ملت بر شعار انرژی هسته ای در حالی بروز پیدا کرده است که وی سال گذشته در شرایطی که هنوز امیدوار بود مردم از حمایت از انرژی هسته ای دست بکشند، گفته بود: حد بهره برداری از پتانسیل شعار انرژی هسته ای حق مسلم ماست بسیار محدود است. چند سال که بگذرد واین بحث فایده ای برای مردم نداشته باشد آن زمان دیگر معلوم نیست حاکمیت چه جوابی به ملت خواهد داد.

همچنین سایت وزارت امور خارجه اسرائیل بخاطر اظهارنظرهای شیرزاد درباره لزوم تعطیلی فعالیت های هسته ای از وی تقدیر و تشکر کرده بود.

سید ::: شنبه 87/2/21::: ساعت 10:52 عصر

نظرات دیگران: نظر

کف و سوت دشمن برای اظهارات خاتمی!

سخنان اخیر سیدمحمد خاتمی درخصوص مساله صدور انقلاب که روزجمعه در موسسه تنظیم و نشر آثار حضرت امام خمینی(ره) ایراد شد، رسانه های بیگانه و به خصوص رادیو فردا-رسانه وابسته به سازمان جاسوسی آمریکا (سیا)- را به وجد آورد! رادیو فردا در تحلیل سخنان سیدمحمد خاتمی اعلام کرد:«رئیس جمهور سابق جمهوری اسلامی ایران گفت: «منظور آیت الله خمینی از صدور انقلاب این نبوده است که ما اسلحه بگیریم و در دیگر کشورها انفجار ایجاد کنیم(!)» رادیو فردا که از اظهارات خاتمی در انتساب تروریسم به جمهوری اسلامی(!) به شعف آمده بود، بلافاصله افزود: «آقای خاتمی در حالی این سخنان را بیان می کند که ارائه مدارکی مبنی بر حمایت ایران از شبه نظامیان عراقی توسط ارتش آمریکا در هفته گذشته سفر یک هیئت عراقی به ایران را در پی داشت. آمریکا همواره ایران را متهم به تامین سلاح، پشتیبانی و آموزش شبه نظامیان شورشی در عراق می کند تا بدین وسیله خشونتها را در عراق دامن بزند.»(!)

در همین حال سایر رسانه های غربی نیز نظیر خبرگزاری آمریکایی آسوشتیدپرس و خبرگزاری فرانسه با انعکاس گسترده سخنان محمد خاتمی این اظهارات را نشانه اعتراف ایران به اقدامات خشونت آمیز در سایر کشورها دانستند!

گفتنی است در میان رسانه های داخلی این بخش از سخنان سیدمحمد خاتمی-که جمهوری اسلامی ایران را به حمایت از اقدامات تروریستی متهم می سازد- تنها در خبرگزاری ایسنا و روزنامه کارگزاران انعکاس یافت.

بدیهی است آقای خاتمی باید پاسخگوی این اظهارات ضدملی خود باشد و توضیح دهد که چرا مواضعی اتخاذ می کند که در آن جز از مخدوش کردن چهره منور نظام جمهوری اسلامی و تائید مواضع خصمانه و اتهامات بی اساس استکبار، چیز دیگری را نمی توان سراغ گرفت!

سید ::: سه شنبه 87/2/17::: ساعت 5:1 عصر

نظرات دیگران: نظر

اعتماد ملی، بر امام یا با امام؟

اعتماد ملی، بر امام یا با امام؟

روزنامه اعتمادملی که سعی می کند خود را تریبونی نزدیک به دیدگاه های امام(ره) نشان دهد، شنبه گذشته که فضای کشور به شدت انتخاباتی بود، تیتری با عنوان "صدور و اجرای حکم سنگسار در غیبت امام معصوم جایز نیست" در کنار عکس یکی از علمای شاخص اصلاح طلب برگزید. موضوعی که در تقابل با دیدگاه مصرح امام راحل است.

جالب آنکه آیت الله صانعی در بیان این دیدگاه خود، باز هم از تفکرات امام(ره) به عنوان سندی برای این استدلال یاد کرده و ادعا کرده است امام بارها بر خلاف نظر فقهی خود، نظر دیگرانی همچون او را در خصوص تغییر قوانین در جهت حل معضل و رفع مشکل مردم و بیشترکردن علا‌قه مردم به اسلا‌م و کارآمد نشان‌دادن احکام اسلا‌می پذیرفته است.

وی در ادامه پرسش های خبرنگار روزنامه اعتمادملی در این راستا، می گوید: "...همان گونه که بارها گفته‌ام ولی گوش شنوایی وجود ندارد و فریاد ما نیز به جایی نمی‌رسد، ایجاد تغییرات در قانون مجازات اسلا‌می ضروری است اما نه به دلیل نسخ، بلکه بر همان مبنایی که میرزای قمی(ره) فرموده که حدود تنها اختصاص به زمان حضور امام معصوم (علیه‌السلا‌م) دارد که از چند و چون آن آگاه است اما در زمان غیبت، تنها راهکار مقابله با جرائم در بخش مجازات‌ها تکیه بر تعزیزات است که در آن مجلس می‌تواند با استفاده از کارشناسان روانشناس و جامعه‌شناس و رعایت تناسب بین جرم و جزا، مجازات‌ها را معین کند. شیوه‌ای که در همه دنیا اعمال می‌شود و در کاهش جرم هم تاثیرگذار است."

این ادعا در حالی بیان می گردد که حضرت امام در کتاب "ولایت فقیه" خود تصریح می دارند: "اگر فرد لایقی که دارای این دو خصلت (علم به قانون و عدالت) باشد به پا خواست و تشکیل حکومت داد، همان ولایتی را که حضرت رسول اکرم(ص) در امر اداره جامعه داشت، دارا می باشد؛ و بر همه مردم لازم است که از او اطاعت کنند. این توهم که اختیارات حکومتی رسول اکرم(ص) بیشتر از حضرت امیر(ع) بود، یا اختیارات حکومتی حضرت امیر(ع) بیش از فقیه است باطل و غلط است. البته فضائل حضرت رسول اکرم(ص) بیش از همه عالم است؛ و بعد از ایشان فضائل حضرت امیر(ع) از همه بیشتر است؛ لکن زیادی فضائل معنوی اختیارات حکومتی را افزایش نمی دهد ...مثلاً یکی از اموری که فقیه متصدی ولایت آن است، اجرای "حدود" است. آیا در اجرای حدود بین رسول اکرم(ص) و امام و فقیه امتیازی است؟ یا چون رتبه فقیه پائین تر است، باید کمتر بزند؟..." ( کتاب ولایت فقیه ، صفحه 22)

نکته ظریف در این خصوص بیان چنین نظری از زبان امام است، این در حالی است که امام در اوج شرایط پس از انقلاب که هنوز چهره های مصلحت گرا بر سر کار بودند و سخن از ضرورت تعطیلی برخی احکام شرع همچون قصاص بنا به اقتضائات بین المللی! می راندند، نظرات آنها را به صراحت طرد نمودند و حتی این ناخشنودی در سخنرانی های بعدی نیز بروز می یافت تا جایی که حکم ارتداد برخی از آنان را در صورت عدم توبه صادر فرمودند.

امام(ره)، در سال 1366 که سالها از انتشار کتاب "ولایت فقیه" -این دستاورد درس نجف ایشان- گذشته و در مرحله اجرا نیز آبدیده شده بود، بار دیگر بر چنین اختیاراتی از سوی ولی فقیه تأکید فرمودند. این تأکید مجدد هنگامی رخ داد که حضرت آیت الله خامنه ای (رئیس جمهور وقت) در جایگاه خطیب جمعه درباره حدود اختیارات ولایت فقیه سخنانی بیان داشتند که بازتاب های گوناگونی در جامعه داشت و برخی تلاش کردند آن را به گونه مطلوب خود انعکاس دهند. این سخنان از سوی حضرت امام خمینی(ره) مورد توجه قرار گرفت و در نامه ای به حضرت آیت الله خامنه ای خاطرنشان ساختند "حکومت، که شعبه ای از ولایت مطلقه رسول الله -صلی الله علیه و آله و سلم- است، یکی از احکام اولیه اسلام است؛ و مقدم بر تمام احکام فرعیه، حتی نماز وروزه و حج است."

پس از آنکه حضرت آیت الله خامنه ای در نامه ای بر دیدگاه بنیانگذار کبیر انقلاب تصریح و غرض خود را غیر از برداشت های مطرح شده از آن عنوان کردند، امام(ره) در نامه دیگری با تأکید بر نظریه "ولایت مطلقه فقیه"، ایشان را از جمله افراد نادری که چون خورشید روشنی می بخشند، دانسته و از ایشان خواستند ابعاد این نظریه را برای عموم روشن نمایند؛ "امید است ائمه محترم جمعه و بویژه امثال جنابعالی که در بیان مسائل دست توانا دارید، مسئله را تعقیب و در خطبه های نماز جمعه اذهان ناآگاهان را روشن و زبان دشمنان اسلام را قطع فرمایید."

با این حساب حتی نمی توان چنین نیز فرض کرد که امام آنچنان که آیت الله صانعی توصیف نموده اند، حاضر به عدول از این نگاه فقهی خود در باره اجرای حدود در زمان حکومت فقیه به دلیل اقتضائات سیاسی بوده باشند، چه رسد به اینکه به تعطیلی حدود الهی به دلیل نظر برخی که به اختصاص آنها به زمان حکومت معصومین(علیهم السلام) معتقدند، تن دهند.

حال جای این سوال باقی است که اگر این عضو سابق دفتر امام، نظر متفاوتی از امام خمینی(ره) دارد -که با نگاه باز فقه شیعی چنین امکانی حق هر مجتهدی است-، آیا همچنان مجاز است داعیه دار نگاه فقهی امام باشد و از منظر اینکه "اگر امام بودند" بر مصدر افتاء نشیند؟

سید ::: یکشنبه 87/2/15::: ساعت 10:2 صبح

نظرات دیگران: نظر

دموکراسی کودتایی

موسسه آمریکایی (Natinal Endow ment for democracy) از سال 1983 (1362) با عنوان کمک برای توسعه دموکراسی به تدریج در سراسر جهان فعال شده است. این موسسه وظیفه دارد بسترهای لازم را علیه برخی حکومت ها در کشورها برای راه اندازی جنبش های کودتایی و یا براندازی نرم آماده کند.

در اهداف کاری این موسسه آمده است: دموکراسی ای که به عنوان هدف آن را دنبال می کنیم برگزاری انتخابات نیست، این دموکراسی باید طی یک برهه طولانی تبدیل به فرهنگ سیاسی مردم و سنت ملل شود و مردم برای دستیابی به این دموکراسی باید با سنت های ملی کشور خود مقابله کنند.

این موسسه سالیانه صدها وام و کمک هزینه به گروه هایی در آفریقا، آسیا، اروپای شرقی و مرکزی، آمریکای لاتین و خاورمیانه پرداخت می کند تا علیه حکومت های خود مبارزه کنند و به اصطلاح دموکراسی را در کشور خود نهادینه کنند.

این موسسه آمریکایی که مورد حمایت های مستقیم و غیرمستقیم سنا و وزارت امورخارجه آمریکا قرار دارد معتقد است که دموکراسی ای که به عنوان هدف آن را دنبال می کند برگزاری انتخابات نیست و این دموکراسی باید طی این برهه طولانی تبدیل به فرهنگ سیاسی مردم و سنت ملل شود و مردم برای دستیابی به این دموکراسی باید با سنت های ملی کشور خود نیز مقابله کنند.

در پایگاه اینترنتی این موسسه آمده است: ما به مردم کمک می کنیم تا با مدل قرار دادن وضعیت آمریکا حرکت های خود را در کشورشان دنبال کنند و حکومت های خود را وادار به قبول دموکراسی مدنظر (دموکراسی با مدل آمریکایی) خود قرار دهند.
از همکاران ایرانی این موسسه که نام و تصویرشان در پایگاه اینترنتی این موسسه قرار دارد می توان از علی افشاری(دبیر سابق تحکیم وحدت)، حسین بشیریه(استاد اخراجی دانشگاه تهران)، سیامک نمازی، منوچهر محمدی، لادن برومند، رامین جهانبگلو و هاله اسفندیاری نام برد.

همچنین مسئولان این موسسه اعلام کرده اند بسیاری از همکاران خود حاضر نشده اند نام و تصویرشان در سایت نمایش داده شود.
منبع: روزنامه اسپانیایی ال پائیس

سید ::: یکشنبه 87/1/25::: ساعت 9:24 صبح

نظرات دیگران: نظر

موسویان محکوم شد

جاسوس پارتی دار

موسویان محکوم شد

پس از گذشت قریب به یک سال از بازداشت حسین موسویان، سخنگوی تیم سابق هسته ای و تلاش برخی رسانه های نزدیک به وی برای تبرئه و بی گناه نشان دادن او، خبرگزاری ها به نقل از منابع آگاه و سپس به نقل از وکیل این متهم، از محکومیت وی به دو سال حبس تعلیقی و 5 سال محرومیت از مشاغل دیپلماتیک در وزارت خارجه و هر نوع شغل مرتبط با امور بین‌المللی در تمام نهادها و ارگانهای کشور خبر دادند.

محکومیت موسویان بر اساس دادخواستی بود که دادستان تهران جرم آن را به عنوان «اقدام علیه امنیت ملی کشور از طریق در اختیار گذاشتن اطلاعات سری پیرامون سیاست خارجی و نگهداری اسناد و مدارک دارای طبقه‌بندی» احراز کرده بود.

این اتهام مستند به ماده 505 قانون مجازات اسلامی است که اشعار می دارد: «هر کس باهدف بر هم زدن امنیت کشور به هر وسیله اطلاعات طبقه بندى شده را با پوشش مسئوولین نظام یا مأمورین دولت یا به نحو دیگر جمع آورى کند چنانچه بخواهد آن را در اختیار دیگران قرار دهد و موفق به انجام آن شود به حبس از دو تا ده سال و در غیر این صورت به حبس از یک تا پنج سال محکوم مى شود.»

این محکومیت بدان معناست که دادگاه رسماً پذیرفته است که موسویان با هدف برهم زدن امنیت کشور اسناد طبقه بندی شده را در اختیار دیگران قرار داده است.

در این میان توجه به ماده 506 قانون مجازات اسلامی که در آن جرم تخلیه اطلاعاتی بدون انگیزه اقدام علیه امنیت ملی قابل توجه است که دادگاه تشخیص داده است که حتماً موسویان قصد برهم زدن امنیت ملی را داشته و اگر این قصد احراز نمی شد، قاضی می توانست با استناد به ماده 506 قانون مجازات اسلامی، وی را به حبس سبک 1 تا 6 ماه محکوم کند.

این در حالیست که چندی پیش یکی از دیپلماتهای ارشد کشور ادعا کرده بود موسویان جاسوس نبود اما در برخورد با بیگانگان باز عمل می کرد. عدم استناد دادگاه به ماده 506 این ادعا را منتفی می سازد.

اما این که چرا دادگاه موسویان را بر اساس ماده 501 قاون مجازات اسلامی به جرم جاسوسی محکوم نکرده است، به نظر می رسد با توجه به این که یکی از عناصر مادی جرم جاسوسی عدم صلاحیت دسترسی جاسوس به اسناد طبقه شده و حصول مخفیانه آن اسناد است، دادگاه دریافته است که موسویان صلاحیت دسترسی به اسناد را داشته و یا به صورت غیرمخفیانه این اسناد را دریافت کرده است و به همین علت موسویان را جاسوس ندانسته است.

این مساله را پیش از این نیز یکی از مقامات قضایی بیان کرده بود.

منبعی آگاه خبر داد که: از آنجایی که سید حسین موسویان برای اولین بار مرتکب جرم می‌شد، رئیس دادگاه با توجه به اینکه نامبرده جزء خانواده محترم شهدا بود و در دستگاههای اجرایی سوابق خدمت داشت، زندان وی را از تعزیر به تعلیق تبدیل کرد.

وی در پایان گفت: حکم رسیدگی به اتهامات موسویان در تاریخ 14/01/87به وی ابلاغ شد. این حکم بدوی است و نامبرده از تاریخ مذکور طی 20 روز مهلت دارد درخواست تجدید نظر نماید.

سید ::: چهارشنبه 87/1/21::: ساعت 10:26 صبح

نظرات دیگران: نظر

عزیزان همراه بشوند یا نشوند

یک منبع نزدیک به ستاد ائتلاف اصلاح طلبان(یاران خاتمی) در گفت و گو با فارس افزود: « در حالی که اکثر کاندیداهای اصلاح طلب راه یافته به مرحله دوم انتخابات،بر حضور خود در عرصه رقابت ها اصرار دارند؛ ستاد ائتلاف اصلاح‌طلبان تحت فشار گروه های مذکور ، بررسی‌های خود را آغاز کرده و به زودی تصمیم نهایی را برای حضور یا عدم حضور در مرحله دوم انتخابات اتخاذ می‌کند.»
وی افزود: « برخی چهره های موثر حزب مشارکت و سازمان مجاهدین انقلاب که در مرحله اول انتخابات نیز اصرار داشتند به دلیل عدم اقبال عمومی، اصلاح طلبان از حضور در صحنه انتخابات خودداری نموده و یا لیست حداقلی ارائه کنند، این بار نیز با تمسک به عدم توفیق اصلاح طلبان در مرحله اول و احتمال جدی تداوم این شکست در مرحله دوم، ستاد ائتلاف اصلاح‌طلبان را تحت فشار قرار داده‌اند تا برای جبران شکست ، حفظ پرستیژ سیاسی و ایجاد هزینه برای اصولگرایان و برخی نهادهای نظام ، با طرح بهانه هایی چون تخلف در شمارش آرا ، عدم حضور ناظران اصلاح طلب در برخی حوزه های رای گیری ، عدم رویت گزارش شمارش آراء در صندوق ها و نیز دخالت نهادهای غیرمسئول در انتخابات ، از ادامه رقابت در مرحله دوم خودداری کنند.»
این منبع آگاه تاکید کرد: « طیف مذکور معتقدند وقتی ما نتوانستیم با استفاده از نام آقای خاتمی و انتشار لیست با عنوان «یاران خاتمی» در مرحله اول پیروزی کسب کنیم، در مرحله دوم که معمولا" اصلاح طلبان حضور چندانی در انتخابات ندارند، شکست دیگری را را متحمل خواهیم شد.»

وی تصریح کرد: « چهره های با نفوذ سازمان مجاهدین انقلاب و حزب مشارکت در مرحله نخست انتخابات معتقد به عدم حضور در انتخابات یا ارائه لیست حداقلی (5 نفره) در تهران بودند و بعد از انتخابات 24 اسفند به شدت آقای خاتمی را مورد اعتراض قرار داده و مدعی هستند که خاتمی تحت نفوذ حزب کارگزاران و آقای هاشمی رفسنجانی در مرحله اول انتخابات به ارائه لیست کامل 30 نفره رضایت داد و اکنون در مرحله دوم باید جبران اشتباه نموده و طرح آنها را برای عدم حضور در مرحله دوم را بپذیرد.»

وی در عین حال گفت: « در مقابل این دیدگاه ، برخی مسئولان ستاد ائتلاف اصلاح طلبان و اکثر کاندیداهای راه یافته به مرحله دوم ، ضمن تاکید بر ضرورت ادامه حضور در عرصه رقابت ها ، معتقدند که نباید به شعور مردم توهین کرد چون افکار عمومی کناره‌گیری ما را در این مرحله ، به منزله روغن ریخته را نذر امامزاده کردن تلقی می کند. ما که شعار دموکراسی سر می دهیم باید به رای مردم احترام بگذاریم و چهره ای فاقد ظرفیت سیاسی از خود ارائه نکنیم.»

این منبع نزدیک به ستاد ائتلاف اصلاح طلبان همچنین افزود: « بعد از انتخابات 24 اسفند ، گروهی از اصلاح طلبان آقای کروبی را مسئول شکست در این انتخابات و گروهی دیگر آقای خاتمی را در این خصوص مقصر می دانند. در عین حال برخی معتقدند اگر آقایان خاتمی و کروبی یکدیگر را نقد نمی‌کردند و لیست جداگانه نمی‌دادند احتمال پیروزی اصلاح طلبان وجود داشت اما به نظر من این تحلیل اشتباه است چون در حوزه های انتخابیه ای که ستاد ائتلاف اصلاح‌طلبان و حزب اعتماد ملی نامزد های واحد داشتند ، توفیق چندانی حاصل نشد و در اکثر این حوزه ها اصولگرایان پیروز شدند. کمااینکه در تهران نیز نامزدهای مشترک ائتلاف اصلاح طلبان و حزب اعتماد ملی که چهره های مشهوری بودند ، نتوانستند در مرحله اول توفیقی کسب کنند و بعد از لیست جبهه متحد اصولگرایان قرار گرفتند.»

وی در ادامه افزود: « در صورتی که طرح کناره گیری ستاد ائتلاف اصلاح طلبان در مرحله دوم انتخابات مورد قبول واقع شود ، بلافاصله رسانه ها ، احزاب و چهره های نزدیک به این طیف، از طریق مصاحبه و صدور بیانیه ، موضوع تخلف در انتخابات و مخدوش بودن آرا را مطرح کرده و شورای نگهبان، وزارت کشور،‌دولت و برخی نیروهای نظامی را مورد اعتراض و انتقاد شدید قرار خواهند داد.»

همچنین درباره موضع حزب اعتماد ملی در خصوص مرحله دوم انتخابات گفت: « من اطلاع چندانی از موضع این حزب ندارم اما با توجه به مشی سیاسی آقای کروبی مبنی بر حضور در عرصه سیاسی ، به احتمال زیاد این حزب در مرحله دوم حضور خواهد یافت و از معدود کاندیداهای اختصاصی خود که به مرحله دوم راه یافته اند حمایت خواهد کرد. همچنین نامه آقای منتجب نیا قائم مقام دبیرکل حزب اعتماد ملی خطاب به آقای خاتمی مبنی بر اینکه خود را قربانی چند گروه خاص نکند بیانگر آن است که این حزب به هیچ وجه از سناریوهای طیف مجاهدین و مشارکت دنباله روی نخواهد کرد»
وی افزود:« در صورتی که ستاد ائتلاف اصلاح طلبان از حضور در مرحله دوم خودداری کند ، این احتمال نیز وجود دارد که برخی نامزدهای این ستاد در تهران با حزب اعتماد ملی ائتلاف نموده و با امکانات این حزب وارد عرصه رقابت ها شوند.»

سید ::: یکشنبه 87/1/18::: ساعت 10:33 صبح

نظرات دیگران: نظر

ره گم نکرده، خوش به نشان آمده ایم

-بیش از دو دهه قبل -مهرماه1364- رهبر معظم انقلاب که در آن هنگام رئیس جمهور و امام جمعه تهران بودند طی سخنانی از «شناخت صحنه» با عنوان «هنر بزرگ» یاد کرده و از عاشورای حسینی(ع) شاهد مثال آوردند که؛ «در عاشورای حسینی، نقشه دست بعضی از دوستان بود و دست بعضی ها هم نبود، دشمنان که دشمن بودند. اما در بین جمع دوستان یک عده که نقشه دستشان بود، حسین بن علی علیه السلام را در لحظه حساس دریافتند، یک عده بغل دست حسین(ع) هم نشسته بودند، نقشه دستشان نبود، اشتباه کردند. کسی می تواند بگوید عبدالله بن عباس و عبدالله بن جعفر از اسلام و از محبت خاندان پیغمبر(ص) نصیبی نداشتند؟ اینهایی که در دامان آن پیغمبر(ص) بزرگ شده بودند اما نقشه عوضی دستشان بود. نمی دانستند آن سرزمینی که باید از آن دفاع بشود و آن نقطه ای که باید برایش فداکاری بشود، کجاست. نشستند در مدینه به امید این که چهار تا مسئله بگویند و اسلام مجسم را، قرآن ناطق را، حسین فاطمه(س) را تنها گذاشتند... هنربزرگ، شناختن صحنه است».
اکنون بعد از 30 سال در کدام نقطه ایستاده ایم؟ تا کجا آمده ایم؟ و در نقشه پیش روی، کدام خط را در اولویت داریم؟ و... آقا در پیام نوروزی خود پس از تحویل سال نو و ساعاتی بعد، طی سخنانی در جمع زائران آستان رضوی(ع) به این پرسش ها پاسخ دادند و آن بخش از «نقشه راه» را که امسال باید پیموده شود و یا از امسال با جدیت بیشتری باید دنبال شود، برشمردند.
2- تا کجا آمده ایم؟ طی 3 دهه گذشته اگرچه افت و خیزهایی داشته ایم و گاه و بی گاه برخی از «نباید»ها را «باید» پنداشته ایم ولی به لطف خدای سبحان، چشم از «جلودار» بر نگرفته ایم و پای از بستر اصلی انقلاب بیرون نگذاشته ایم و در یک کلمه «ره گم نکرده، خوش به نشان آمده ایم»... نگاهی به راه طی شده و عقبه های سخت و نفس گیری که در طول 3 دهه گذشته به سلامت پشت سرگذاشته ایم، تردیدی باقی نمی گذارد که گام های بلندی برداشته ایم... چیزی شبیه معجزه.
و این همه، 30 سال پیش از آنجا شروع شد که در پی انقلابی عظیم و الهی و در رکاب امام راحلمان(ره) سقف ظلمانی و تاریک نظام سلطه جهانی را شکافتیم نامعادله تحمیلی «سلطه گر و سلطه پذیر» را که در پوشش همزیستی مسالمت آمیز! به خوردمان داده بودند، برهم زدیم، با سلطه گران درآویختیم و سرانجام طرحی نو در انداختیم و... «عصر خمینی» آغاز شد.
در محاصره اقتصادی به ابتکار و خوداتکایی روی آوردیم، در جنگ تحمیلی، فرمول های رایج جنگ کلاسیک را دور زدیم، در عرصه صنعت و تکنولوژی آنچه لازم داشتیم و نمی دادند را خود ساختیم و از چالش با غرب بر سر خرید سیم خاردار که ناز می کردند و نمی فروختند، به چالش بر سر فناوری هسته ای رسیدیم، در میدان سیاست، از چانه زنی درباره گروهک های تروریستی و ضدانقلاب که با تجهیز و تدارک سلطه گران به جان ملت و نظام افتاده بودند به میدان چالش درباره خاورمیانه بزرگ آمدیم و این منطقه را به قول رهبرمعظم انقلاب از عرصه قدرت نمایی آمریکا به نمایشگاه شکست ها و ناکامی های شیطان بزرگ تبدیل کردیم و...
3- جلودار قافله که از مراد غایبمان ارواحناله الفداء- به اشاره یا به الهام- فرمان می گیرد و در هیچ غلغله ای از صراط مستقیم غافل نیست، امسال را سال «نوآوری و شکوفایی» نامیده است. «نوآوری» در همه عرصه ها و «شکوفایی» که پی آمد قابل انتظار و طبیعی آن است.
«نوآوری»، واژه ای زیبا، همه پسند و دوست داشتنی است. از این روی کم نبوده و نیستند کسانی که «مستی بهانه کرده و گریسته اند» و در پوشش «نوآوری» در نسخه اصلی «بدعت» آورده اند. آقا، اما، نوآوری را در بستر اصلی و الهی آن تعریف کردند و راه بر نوآوران کهنه پرست! و هوشیار نمایان لایعقل و مست، بربستند. نوآوری در تعریف آقا، «راه میان بر» به سوی مقصد و هدف تعریف شده در بستر اصلی انقلاب است. راه میان بری که فاصله ها را کوتاه می کند و تاکنون بارها به بارنشستن و شکوفایی آن در عمر سه دهه ای انقلاب اسلامی تجربه شده است. «انقلاب نوآوری بود، جمهوری اسلامی نوآوری بود...».
4- کجا ایستاده ایم؟ راه درازی را با شتابی معجزه آسا و حیرت افزا پیموده ایم اما، با نقطه مطلوب هم فاصله زیادی داریم. چرا؟! چون به قول آقا «ما وارث عقب ماندگی های صد ساله دوران طاغوتیم و در بخش های زیادی عقب مانده ایم» بدیهی است برای پیمودن راه پیش روی نمی توانیم به روش های معمول و راه کارهای کلاسیک موجود که غالباً بر گرفته از نسخه های وارداتی است تکیه کنیم. نسخه هایی که ناکارآمدی بسیاری از آنها به تجربه ثابت شده است. وقتی امام راحل ما (ره)، ندا به انقلاب برداشت، گروهی که پز علم گرایی می دادند، روش های پارلمانتاریستی را توصیه می کردند، یعنی شاه بماند و باز هم آش همان آش و کاسه همان کاسه باشد، مارکسیست ها عبور از مراحل چندگانه ماتریالیسم تاریخی را ضروری می دانستند غافل از آن که اردوگاه مارکسیسم قبل از طی این مراحل به موزه تاریخ سپرده شد. طرفداران «جدایی دین از سیاست»، انقلاب را حکایت مقابله «مشت و درفش» می دانستند و حرکتی بی حاصل که نتیجه آن ناکامی کامل! است ارزیابی می کردند! ملی گراها، درایت! مصدق السلطنه را به رخ می کشیدند و بی آن که کج تابی و تیر به سنگ خورده مصدق را به روی خود بیاورند، فرمول او را رهایی بخش! معرفی می کردند...
و امام راحل ما(ره) می فرمود «شاه باید برود» و دیدیم که حق با او بود و در ادامه نهضتی که حضرت امام(ره) برپا کرده بود، شاه رفت و بساط سلطنت 2500 ساله شاهنشاهی برچیده شد. به قول آقا،«انقلاب اسلامی، خود یک نوآوری بزرگ تاریخی بود که ملت ایران، آن را در تاریخ خودش و در تاریخ بشریت به ثبت رساند». برای رسیدن به این نقطه اگرچه ملت خون ها داد و خون دل ها خورد ولی از قرن ها خون دادن ها و خون دل خوردن های بعدی جلوگیری کرد. همین جا، اشاره به نکته ای از قول رهبر معظم انقلاب، روشنگر و گره گشاست؛ ایشان در دیدار مسئولان و کارگزاران نظام -80.12.27- فرمودند «نقل شده است بعد از آن که امام سجاد(ع) پس از حادثه عاشورا به مدینه بازگشت، یک نفر خدمت ایشان آمد و عرض کرد؛ یابن رسول الله! دیدید رفتید، چه شد؟ راست هم می گفت، این کاروان در حالی رفته بود که حسین بن علی علیه السلام، خورشید درخشان اهل بیت، فرزند پیغمبر و عزیز دل رسول الله در رأس و میان آنها بود. جوانان زبده و نامدار بنی هاشم، همه با این کاروان رفته بودند و... امام سجاد علیه السلام در جواب آن شخص فرمود؛ فکر کن اگر نمی رفتیم چه می شد!... اگر نمی رفتند، جسم ها زنده می ماند اما حقیقت نابود می شد، روح ذوب می شد، وجدانها پایمال می شد، خرد و منطق در طول تاریخ محکوم می شد و حتی نام اسلام هم نمی ماند.»
5-«ما می خواهیم کشورمان از همه جهات، از لحاظ علمی، از لحاظ اقتصادی، از لحاظ فن آوری و از لحاظ سیاسی به پیشرفت برسد. می خواهیم کشور عادلانه و با عدالت اداره بشود، این مهم است، نه عدالت بدون پیشرفت مطلوب است و نه پیشرفت بدون عدالت» رهبرمعظم انقلاب دراین فراز و چند فراز دیگر از سخنان نوروزی خود، مقصود خویش از «نوآوری» را که همان «راه میان بر» به سوی هدف تعریف شده است، مطرح فرموده اند. «پیشرفت در همه عرصه ها در سایه عدالت» و اما، به قول ایشان «ممکن است بعضی از صاحبنظران و به اصطلاح تئوریسین های اقتصادی بگویند؛ آقا نمی شود، اگر بخواهید به پیشرفت اقتصادی دست پیدا کنید ناچار باید فاصله طبقاتی را قبول کنید و بپذیرید! اینجاست که ما عرض می کنیم «نوآوری»... نباید خیال کنیم که نسخه های اقتصادی غرب، آخرین حد دستاوردهای بشری است، نه، این هم یک نسخه ای است، دوره ای دارد. آن دوره طی می شود و فکر تازه و فکر نوینی به میدان وارد می شود. بگردید آن فکر نو را پیدا کنید».
این نقطه دقیقاً همان «گره » ای است که بعید نیست در نگاه اول «کور» به نظر برسد و کسانی با ساده گزینی از تلاش و تفکر برای «نوآوری» و گره گشایی از آن صرفنظر کنند و حال آن که هنر مسئولان، باز کردن گره ها و گشودن راههایی است که بازنشدنی به نظر می رسند وگرنه، ادامه راه ها و روال های دیربازده و در جازدن پشت درهایی که بسته بودن آن را به ما تلقین کرده اند، نه فقط «هنر» نیست بلکه قافله را تا به حشر، لنگ می گذارد.
در اولین روز از آغاز جنگ تحمیلی، جیمی کارتر رئیس جمهور وقت آمریکا در جمع خبرنگاران در کاخ سفید با خوش خیالی گفت؛ «امیدواریم این جنگ مسئولان ایرانی را بر سر عقل آورد»! و در دومین روز جنگ، صدام حسین در یک مصاحبه مطبوعاتی و رادیو تلویزیونی که در یکی از مناطق اشغال شده غرب کشورمان ترتیب داده بود، با غرور اعلام کرد؛«مصاحبه بعدی را در تهران انجام خواهم داد»! در آن روزها چه کسی- با نگاه رایج و براساس فرمول های تعریف شده جنگ- احتمال می داد که ایران اسلامی از این جنگ که تمامی قدرت های شرق و غرب و بسیاری از کشورهای منطقه در کنار دشمن ایستاده بودند، پیروز و سرافراز بیرون آید. و همین تصور به ظاهر محال، در رخدادهایی نظیر چند طرح کودتا، فتنه گروههای تروریست، بمباران و موشک باران شهرها، جنگ نفتکش ها، محاصره اقتصادی و دهها طرح و توطئه براندازانه دیگر نیز وجود داشت، اما... دیدند و دیدیم که جوینده، یابنده بود و همت بلند مردم و مسئولان، سرانجام گره گشا بود.
6- در دوران حیات طیبه امام راحل(ره) و پس از آن در زعامت خلف حاضر ایشان نیز دیده شده است که گاه، برخی از مسئولان به جای تلاش جدی و پی گیری عملی برای تحقق رهنمودهای این بزرگواران، دستورالعمل های آنان را که از ملکوت به ناسوت آمده بود با دو بال تمجید زبانی و تعریف شفاهی دوباره به ملکوت می فرستادند! تا از یکسو در مقابل رهنمودهای رهبر واکنش مثبتی نشان داده باشند و از سوی دیگر، کم کاری و یا خدای نخواسته تنبلی خود را پوشانده باشند. و حال آن که به قول آقا «باید آن کسانی که برای تحرک استعداد دارند، فرصت های برابر دریافت کنند، اگر کسی تنبلی کرد، تنبلی اش به گردن خودش باشد».
و اما، اگرچه دولت و مجلس اصولگرا بارها نشان داده اند که اهل عمل هستند و برای تحقق منویات رهبر پا به رکاب ایستاده اند ولی این پیشنهاد نیز در میان است که تمامی مسئولان و دست اندرکاران نظام از حوزه ها و سازمان های تحت مسئولیت خود بخواهند تا مشکلات و کمبودهای مربوط به عرصه مسئولیت خویش را اولاً؛ شناسایی کنند و ثانیاً؛ برای یافتن راه کارهای مقابله با آن دست به کار شوند و در پایان سال «نوآوری و شکوفایی» گزارشی از عملکرد و تلاش خود در این زمینه را به مردم ارائه کنند.

سید ::: پنج شنبه 87/1/15::: ساعت 8:28 صبح

نظرات دیگران: نظر

همراه نشدی عزیز!

اگر مدعیان تقلب در انتخابات و نقض قانون از اسامی اخراجی های هم مسلک شان از پای صندوق ها لیستی داشتند در حال حاضر تمام شبکه های اطلاع رسانی شان اسم دقیق و نشانی صندوق های مورد ادعایشان را با آب و تاب فراوان منتشر می کرد به گونه ای که شبکه های خارجی هم روی این اسامی و پایگاه های متقلب مانور تصویری می رفتند اما...در بحث اعلام نتایج انتخابات هم ماجرا خیلی ساده است؛ اگر از سوی ستاد انتخابات کشور، اعلام نتایج به روزهای بعد موکول می شد خبر از جابه جایی آرا در این مدت می دادند و حالا که شمارش آراء با سرعت در حال پیگیری است به ترفند خنده دار بی دقتی و نگرانی از اعلام همزمان آراء متوسل می شوند...

جمعه 24 اسفند در صحنه عملی ثابت شد با وجودیکه بسیاری از نمایندگان و وابستگان اپوزیسیون داخلی و خارجی به ارائه اخبار و اطلاعات خلاف واقع و تخریبی می پرداختند، حضور بی شمار رای دهندگان پای صندوق های رای بسیاری از آنها را غافلگیر ساخت.

در این میان البته شعارهای بسیاری از افراد منتسب به جناح های اصلاح طلب نیز شنیدنی بود که با گذشت تنها چند ساعت از آغاز رای گیری فورا تغییر رویه دادند و آنهایی که تا مدت ها بر خطای پیشین خود مبنی بر تحریم انتخابات در دوره قبلی سخن می راندند این بار همه را به "حضور" تشویق می نمودند.

هر چند که گاهی نیز از گوشه و کنار این کارزار سوء تبلیغاتی، ادعاهایی مبنی بر رد صلاحیت های نا بحق به گوش می رسید که: برگزارکنندگان و ناظران انتخابات به‌طور بی‌سابقه و منحصر به فردی، به ردصلا‌حیت گسترده عناصر کلیدی اصلا‌ح‌طلبان که دارای پایگاه(!) اجتماعی و سیاسی و برخوردار از رای ملت بودند مبادرت ورزیدند و ...

حتی مدعیانی هم بودند که تا لحظات آغاز رای گیری به تصاحب همه 130 کرسی نمایندگی مجلس _ که خود لیستی از آن را در سراسر کشور ارائه کرده بودند _ مطمئن بودند و روند برگزاری انتخابات را بسیار قانونی و مورد تائید می دانستند تا...

درست تا اواسط ساعات رای گیری سخنان اینچنینی نیز ادامه داشت در حالی که به ناگاه ورق برگشت و برگ دیگری رو شد. تقلب، اخراج ناظران کاندیداهای اصلاح طلب، جابه جایی آراء و ...

این در حالی است که سخنگوى شوراى نگهبان و وزیر اطلاعات بر حفظ آراء ملت تاکید می کردند که حتى یک راى هم از روى غفلت و اشتباه جابجا نخواهد شد، عده ای شعارهایشان را طور دیگری تغییر دادند:

اخراج نمایندگان ناظر داوطلبان اصلا‌ح‌طلب از حوزه‌های انتخابیه جرم محسوب می شود و می‌تواند نشانگر اخلا‌ل در سلا‌مت انتخابات و شائبه تخلف و تقلب(!) احتمالی در اعلا‌م نتایج آرای شمارش شده باشد.

و امروز نیز این گونه ادعا می شود که: خبر واصله از وزارت کشور که هنوز به تایید نرسیده است مبنی بر اعلا‌م یکجای رای، نگرانی‌ها از بابت اثبات این پیش‌فرض که انتخابات دارای یک مفهومی پیچیده و از پیش تعیین شده است را افزایش می‌دهد.

بنا بر این گزارش دو ادعای مورد نظر کاملا بی پایه و اساس و از شیوه های نخ نماشده القای ضعف دستگاه مجری و جنگ روانی برای رفع سنگینی شکست است؛ در واقع اگر مدعیان تقلب و یا نقض قانون از اسامی اخراجی های هم مسلک شان از پای صندوق ها لیستی داشتند در حال حاضر تمام شبکه های اطلاع رسانی شان اسم دقیق و نشانی صندوق های مورد ادعایشان را با آب و تاب فراوان منتشر می کرد به گونه ای که شبکه های خارجی هم روی این اسامی و پایگاه های متقلب مانور سنگین خبری می دادند اما... چه سود که در جنگ روانی همیشه دست های خالی از سند و مدرک در پشت پرده پنهان است.
در بحث اعلام نتایج انتخابات هم ماجرا خیلی ساده است؛ اگر از سوی ستاد انتخابات کشور، اعلام نتایج به روزهای بعد موکول می شد خبر از جابه جایی آرا در این مدت می دادند و اینکه طولانی شدن مدت شمارش آرائ یک ترفند سیاسی است برای جابه جایی رای مردم و... و حالا که شمارش آراء با سرعت در حال پیگیری است به ترفند خنده دار بی دقتی و نگرانی از اعلام همزمان آراء متوسل می شوند...نوعی ایرادگیری بنی اسرائیلی که مشخص است از کجا نشات می گیرد.

تغییر رویه مدعیان اصلاح طلب آن هم در عرض چند ساعت امری جدید نیست چرا که این جریان از آغاز فعالیت خود با تندروی برخی که البته مورد اعتراض دیگر اعضای حزب نیز واقع شد در هیچ مساله ای نتوانست به جلب نظر اکثریت حزب موفق شود تا جایی که در تمامی امور مهم کشور از جمله موضوع هسته ای ایران، مذاکره با آمریکا، تهیه لیست های داوطلبان مجلس شورای اسلامی، انتخاب سرلیست و ... دچار ضد و نقیض در افکار و آرا بود.
همچنین اختلافات فراوان بر سر شعارهای انتخاباتی هم حاکی از وجود اختلافات فراوان میان اعضا است. اعضایی که یک روز بر حضور خاتمی تاکید می کردند و روز بعد شعار عبور از وی را سردادند. یک روز در مجلس تحصن نمودند و روز بعد یک به یک مدعی شدند که اغفال شده اند و به تعبیری گول خورده اند! ...و در این میان تنها می ماند رای و نظر مردم که برای این سیاست بازان بی دغدغه هیچ جایگاهی ندارد چرا که هیچگاه دیده نشده اینان برای دغدغه ها و دلواپسی های مردم قلم بچرخانند و رسانه خود را پر کنند از صدای مردم...

سید ::: یکشنبه 86/12/26::: ساعت 8:25 صبح

نظرات دیگران: نظر

< 1 2 3 4 5 >> >

لیست کل یادداشت های این وبلاگ

چه جالب
بازی انتخاباتی با خاتمی و عبدلله نوری
[عناوین آرشیوشده]

>> بازدیدهای وبلاگ <<

بازدید امروز: 21

بازدید دیروز: 69

کل بازدید :1085984

>> درباره خودم <<