بهار 1387 - ولایت

شیطنتی دیگر از روزنامه کارگزاران

روزنامه کارگزاران در سرمقاله دیروز خود با این ادعا که «فراکسیون اصلاح طلبان مجلس یکپارچه به لاریجانی رأی داده اند»! کوشید علت رویکرد جبهه اصلاحات به لاریجانی و ترجیح او به حداد عادل را توضیح بدهد.

سرمقاله نویس کارگزاران با اشاره به این که «حداد عادل در دوران ریاست مجلس شأن و جایگاه مخالفان اصلاح طلبش را رعایت می کرده و حاضر نبوده از برخی اصول که برخاسته از نجابت رفتاری و منش اوست برای پیشبرد اهداف سیاسی عدول کند» نتیجه می گیرد که حداد عادل گزینه مناسب تری برای اصلاح طلبان بود اما درباره این که چرا اصلاح طلبان به این گزینه رأی نداده اند، می نویسد؛ «حداد انسانی مأدب و جنتلمن بود ولی دوران ریاست او بر مجلس نشان داد که یک انسان خوب الزاماً مدیر خوبی نیست و در کنار آن کیاست و سیاست داشتن نیز شرط است» و تاکید می کند؛ این ویژگی حداد عادل «به شکل گیری مجلسی بی تفاوت و بی اثر در امور سیاسی کشور منجر شد که عملاً آن را در مشت دولت قرار داد»!

روزنامه کارگزاران در ادامه تحلیل خود به حضور محمدجواد لاریجانی یکی از برادران دکتر علی لاریجانی در جایگاه معاونت بین الملل رئیس قوه قضائیه و برادر دیگر او محمدصادق لاریجانی در نقش یکی از موثرترین فقهای شورای نگهبان اشاره کرده و سرانجام به این پرسش که چرا اصلاح طلبان علی رغم مخالفت لاریجانی با آنان از ریاست وی بر مجلس شورای اسلامی حمایت کرده اند پاسخ داده و می نویسد؛
«لاریجانی ها حتی اگر مخالف اصلاحات باشند می توانند با مهار زدن بر قدرت دولت، سهمی در پیشبرد اصلاحات ایفا کنند»! به بیان دیگر از نگاه جبهه اصلاحات، ریاست علی لاریجانی بر مجلس تنها به این علت مورد علاقه اصلاح طلبان بوده و به ریاست وی رأی داده اند که می تواند در مقابل دولت ایستاده و قدرت آن را تضعیف کند! و از آنجا که تضعیف دولت و درگیری و اختلاف میان اصولگرایان را به نفع جبهه اصلاحات می دانند ریاست او را بر مجلس هشتم به ریاست حداد عادل ترجیح داده اند!

روزنامه کارگزاران همزمان با این سرمقاله، تمامی صفحه اول خود را نیز به گزارشی با عنوان «پشت پرده اتحاد به نفع لاریجانی» اختصاص داده است. دراین گزارش ضمن تمجید از مدیریت و توانمندی های دکتر لاریجانی -که قابل تردید نیست- به تضعیف دولت و توان و هوشمندی دولتمردان پرداخته است.

و اما، درباره این حرکت مدعیان اصلاحات که باید آن را ترفند جدیدی برای تفرقه افکنی در جبهه اصولگرایان دانست گفتنی است اصلی ترین عنصر خبری در تحلیل کارگزاران یعنی ادعای رأی یکپارچه فراکسیون اصلاح طلبان به ریاست دکتر لاریجانی نه فقط مخدوش بلکه یک دروغ شاخدار است. چرا...؟! در گردهمایی فراکسیون اصولگرایان مجلس هشتم که روز یکشنبه یعنی دو روز قبل از رأی گیری در جلسه علنی مجلس تشکیل شده بود، از مجموع 219 نماینده اصولگرای حاضر در جلسه 116 نماینده به ریاست آقای لاریجانی و 50 نماینده به ریاست آقای حداد عادل رأی دادند و 8 نفر نیز رأی ممتنع داشتند.و در جلسه علنی روز چهارشنبه مجلس شورای اسلامی، آقای لاریجانی با 222 رأی از مجموع 263 رأی نمایندگان به ریاست مجلس انتخاب شد و از آنجا که در جلسه رسمی روز چهارشنبه آقای حداد عادل کاندیدای ریاست نبود، بدیهی است که 50 رأی نمایندگان اصولگرا در جلسه یکشنبه به نفع آقای لاریجانی در گلدان ها ریخته شده و 8 رأی ممتنع جلسه یکشنبه نیز در جلسه علنی روز چهارشنبه به نفع آقای لاریجانی بوده است.چرا که این 8 نماینده در جلسه روز یکشنبه اصولگرایان در انتخاب میان لاریجانی و حداد تردید داشته و رأی ممتنع داده بودند و اما در جلسه روز چهارشنبه مجلس که آقای دکتر لاریجانی تنها کاندیدای اصولگرایان بوده است جایی برای این تردید وجود نداشته است.

بنابراین از مجموع 222 رأی آقای لاریجانی در جلسه علنی روز چهارشنبه مجلس شورای اسلامی تعداد 219 رأی به طور قطع و یقین متعلق به نمایندگان اصولگرا بوده است و با این حساب که با توجه به آنچه گفته شد در صحت آن کمترین تردیدی وجود ندارد فقط 3 رأی از مجموع 222 رأی لاریجانی را می توان به حساب نمایندگان مدعی اصلاحات مجلس هشتم نوشت که این نیز قابل خدشه است. زیرا اولاً در جلسه روز یکشنبه فراکسیون اصولگرایان چند نماینده اصولگرا غایب بوده اند بنابراین 3 رای باقیمانده نیز می تواند متعلق به آنها باشد و ثانیاً؛ برخی از نمایندگان موسوم به مستقل نیز می توانند صاحب 3 رأی مورد اشاره باشند و...

نتیجه کاملاً منطقی، ریاضی و مستند آن که، مدعیان اصلاحات در ادعای خویش مبنی بر «رأی یکپارچه فراکسیون اصلاح طلبان مجلس به لاریجانی» یک دروغ شاخدار گفته اند، مگر آن که بپذیرند تعداد کل نمایندگان اصلاح طلب مجلس هشتم فقط 3 نفر است و منظور جبهه اصلاحات از رأی یکپارچه فراکسیون اصلاح طلبان به لاریجانی همین تعداد یکپارچه 3 نفره بوده است!!
رخدادهای 10 سال گذشته نشان می دهد که دروغگویی مدعیان اصلاحات تعجب آور نیست و به قول سعدی
«غریبی گرت ماست پیش آورد
دو پیمانه آب است و یک چمچه دوغ»
و جالب آن که مجموع 2 پیمانه آب و یک چمچه دوغ نیز عدد «3» یعنی همان عدد مورد اشاره در محاسبه فوق است! و اما، آنچه که باید هوشیاری اصولگرایان را درپی داشته باشد، ترفند جدید مدعیان اصلاحات برای تفرقه افکنی در صف یکپارچه آنهاست.

سید ::: یکشنبه 87/3/12::: ساعت 11:55 صبح

نظرات دیگران: نظر

اصلاح طلبان اشتباه کردند که به مقابله با نظام رفتند

یک عضو ستاد ائتلاف اصلاح طلبان مهم ترین اشتباه همفکرانش در انتخابات مجلس هشتم را این دانست که به جای «رقابت انتخاباتی با رقیب» به مقابله با نظام جمهوری اسلامی پرداختند.

حسین مرعشی که با یک پایگاه اینترنتی نزدیک به حزب کارگزاران گفت وگو کرده، تاکید کرد: «ما باید توجه داشته باشیم که در رقابت انتخاباتی می توانیم با رقیبمان مقابله کنیم اما نمی توانیم با نظام جمهوری اسلامی مقابله کنیم؛ چون علاقمند به مبارزه با نظام نیستیم. در واقع هیچ جناحی حق مقابله با نظام را ندارد»

وی در بخش دیگری از این گفت وگو هنگامی که با سئوال دشوار «دلایل عدم اقبال مردم به اصلاح طلبان» که افرادی چون محمدرضا تاجیک آن را یک «حقیقت» خوانده اند، مواجه شد، تاکید کرده است که این نظر را قبول ندارد و در انتخابات 24 اسفند «مردم با انتخابات قهر کردند و از نظام فاصله گرفتند» و این ربطی به اصلاح طلبان ندارد. مرعشی البته در این باره توضیحی نداده است که مشارکت 70 درصدی مردم در انتخابات را چگونه می توان به «قهر با انتخابات» تعبیر کرد و ضمنا در حوزه ای مثل تهران که اصلاح طلبان یک فهرست 30 نفره با لوگوی سیدمحمد خاتمی عرضه و برای آن تبلیغات فراوان کردند، چرا مردم تقریبا به طور کامل به آنها بی اعتنایی نمودند؟!

وی در بخش دیگری از سخنانش به این نکته اشاره کرده است که مواضع حزب کارگزاران جز در مقطعی به دلیل عملکرد ضدهاشمی مجلس ششم همواره با جبهه دوم خرداد یکی بوده است. مرعشی همچنین در پاسخ به سئوال خبرنگار در این باره که «آیا کسانی که آن تندروی ها را انجام دادند همان کسانی نیستند که شما امروز با آنها ائتلاف کرده اید گفته است که بهتر است این مسایل را کالبدشکافی نکنیم!

سید ::: شنبه 87/3/11::: ساعت 10:52 عصر

نظرات دیگران: نظر

عضو اتمی حزب مشارکت و محاکمه مردم ایران

عضو شورای مرکزی حزب مشارکت که معمولاً مواضع رادیو اسرائیل و مقامات انگلیسی و امریکایی را درباره دست کشیدن ایران از انرژی هسته ای تقریر می کند، با عصبانیت از حمایت مردم از انرژی هسته ای، ملت ایران را به این جرم محاکمه کرد.

احمد شیرزاد در نوشته ای که در وبلاگ شخصی اش منتشر کرد، با عصبانیت از شعارهای ملی مردم در حمایت از انرژی هسته ای، شعاردهندگان را به دروغگویی متهم کرد و نوشت: شعار می دادند «انرژی هسته ای، به جان ما بسته ای»، و چه اغراق می گفتند. چند نفرشان ایمان دارند به این شعاری که می دهند و حاضرند جانشان را فدای سانتریفوژهای کشورشان کنند؟ ...هر چه در ذهنم جستجو می کنم به سختی می توانم ملتی را پیدا کنم که حاضر باشد در راه دستیابی به یک فناوری جانفشانی کند!

وی در ادامه به محاکمه ملت به جرم حمایت از این دستاورد ملی پرداخت و افزود: آیا انرژی هسته ای عزیز است چون دین شما این را به شما گفته است؟ آیا آیه ای، حدیثی و یا روایتی پیدا شده است که این امر را تا این حد مقدس کرده است؟ آیا انرژی هسته ای به جان شما بسته است چون شما از همه میهن دوست تر هستید؟ در این صورت اگر واقعاً بابت دفاع از داشتن انرژی هسته ای میهن شما مورد تعرض قرار گرفت، کدام را ترجیح می دهید میهن را یا انرژی هسته ای را؟ و اگر دفاع از انرژی هسته ای به جهت علاقه و دوستی شما به برخی از مسئولان کشور و نظام است، در این صورت اگر روزی مصالح و منافع آنها و نظام حکم کرد که دست از انرژی هسته ای بردارند چه خواهید کرد؟ از انرژی هسته ای دست می کشید یا از حمایت از مسئولان نظام؟

گفتنی است احمد شیرزاد در مجلس ششم در نطق پیش از دستوری اتهامات غرب و صهیونیستها علیه برنامه هسته ای ایران را مبنی بر 19 سال پنهانکاری از تریبون مجلس قرائت کرد که کروبی رئیس وقت مجلس خطاب به وی گفت: همین جا بایستید که من یک سئوال از جنابعالی دارم، رادیو اسرائیل اگر بگوید، همین ها را رادیو اسرائیل تندتر می گوید؟ شما این را جواب بدهید؟ 19 سال است ما به مردم دروغ گفتیم!؟ به دنیا هم دروغ گفتیم!؟ شما کل نظام را زیر سئوال بردید. این را همین جا جواب بدهید تا مردم بفهمند، اصلاً من چه می گویم، شما چه می گویید، نظام چه می گیدی، شما یک وقت می آیید یک اشکالی می کنید به یک نفر، به بنده، به دو نفر، به یک مأموری که دم اوین یک غلطی کرده، به یک کسی که یک گوشه ای یک کاری کرده، من این را فهمیدم، شما توضیح بدهید...

شیرزاد همچنین در نامه ای که با امضاء جمعی از فیزیکدانان آن را منتشر کرد، ادعا کرد ایران توان ساخت نیروگاه ندارد، منابع اورانیوم به اندازه کافی وجود ندارد و اساساً با وجود ذخایر نفتی، نیازی به نیروگاه هسته ای نیست.

خشم این عضو اتمی حزب مشارکت از پایداری ملت بر شعار انرژی هسته ای در حالی بروز پیدا کرده است که وی سال گذشته در شرایطی که هنوز امیدوار بود مردم از حمایت از انرژی هسته ای دست بکشند، گفته بود: حد بهره برداری از پتانسیل شعار انرژی هسته ای حق مسلم ماست بسیار محدود است. چند سال که بگذرد واین بحث فایده ای برای مردم نداشته باشد آن زمان دیگر معلوم نیست حاکمیت چه جوابی به ملت خواهد داد.

همچنین سایت وزارت امور خارجه اسرائیل بخاطر اظهارنظرهای شیرزاد درباره لزوم تعطیلی فعالیت های هسته ای از وی تقدیر و تشکر کرده بود.

سید ::: شنبه 87/2/21::: ساعت 10:52 عصر

نظرات دیگران: نظر

کف و سوت دشمن برای اظهارات خاتمی!

سخنان اخیر سیدمحمد خاتمی درخصوص مساله صدور انقلاب که روزجمعه در موسسه تنظیم و نشر آثار حضرت امام خمینی(ره) ایراد شد، رسانه های بیگانه و به خصوص رادیو فردا-رسانه وابسته به سازمان جاسوسی آمریکا (سیا)- را به وجد آورد! رادیو فردا در تحلیل سخنان سیدمحمد خاتمی اعلام کرد:«رئیس جمهور سابق جمهوری اسلامی ایران گفت: «منظور آیت الله خمینی از صدور انقلاب این نبوده است که ما اسلحه بگیریم و در دیگر کشورها انفجار ایجاد کنیم(!)» رادیو فردا که از اظهارات خاتمی در انتساب تروریسم به جمهوری اسلامی(!) به شعف آمده بود، بلافاصله افزود: «آقای خاتمی در حالی این سخنان را بیان می کند که ارائه مدارکی مبنی بر حمایت ایران از شبه نظامیان عراقی توسط ارتش آمریکا در هفته گذشته سفر یک هیئت عراقی به ایران را در پی داشت. آمریکا همواره ایران را متهم به تامین سلاح، پشتیبانی و آموزش شبه نظامیان شورشی در عراق می کند تا بدین وسیله خشونتها را در عراق دامن بزند.»(!)

در همین حال سایر رسانه های غربی نیز نظیر خبرگزاری آمریکایی آسوشتیدپرس و خبرگزاری فرانسه با انعکاس گسترده سخنان محمد خاتمی این اظهارات را نشانه اعتراف ایران به اقدامات خشونت آمیز در سایر کشورها دانستند!

گفتنی است در میان رسانه های داخلی این بخش از سخنان سیدمحمد خاتمی-که جمهوری اسلامی ایران را به حمایت از اقدامات تروریستی متهم می سازد- تنها در خبرگزاری ایسنا و روزنامه کارگزاران انعکاس یافت.

بدیهی است آقای خاتمی باید پاسخگوی این اظهارات ضدملی خود باشد و توضیح دهد که چرا مواضعی اتخاذ می کند که در آن جز از مخدوش کردن چهره منور نظام جمهوری اسلامی و تائید مواضع خصمانه و اتهامات بی اساس استکبار، چیز دیگری را نمی توان سراغ گرفت!

سید ::: سه شنبه 87/2/17::: ساعت 5:1 عصر

نظرات دیگران: نظر

اعتماد ملی، بر امام یا با امام؟

اعتماد ملی، بر امام یا با امام؟

روزنامه اعتمادملی که سعی می کند خود را تریبونی نزدیک به دیدگاه های امام(ره) نشان دهد، شنبه گذشته که فضای کشور به شدت انتخاباتی بود، تیتری با عنوان "صدور و اجرای حکم سنگسار در غیبت امام معصوم جایز نیست" در کنار عکس یکی از علمای شاخص اصلاح طلب برگزید. موضوعی که در تقابل با دیدگاه مصرح امام راحل است.

جالب آنکه آیت الله صانعی در بیان این دیدگاه خود، باز هم از تفکرات امام(ره) به عنوان سندی برای این استدلال یاد کرده و ادعا کرده است امام بارها بر خلاف نظر فقهی خود، نظر دیگرانی همچون او را در خصوص تغییر قوانین در جهت حل معضل و رفع مشکل مردم و بیشترکردن علا‌قه مردم به اسلا‌م و کارآمد نشان‌دادن احکام اسلا‌می پذیرفته است.

وی در ادامه پرسش های خبرنگار روزنامه اعتمادملی در این راستا، می گوید: "...همان گونه که بارها گفته‌ام ولی گوش شنوایی وجود ندارد و فریاد ما نیز به جایی نمی‌رسد، ایجاد تغییرات در قانون مجازات اسلا‌می ضروری است اما نه به دلیل نسخ، بلکه بر همان مبنایی که میرزای قمی(ره) فرموده که حدود تنها اختصاص به زمان حضور امام معصوم (علیه‌السلا‌م) دارد که از چند و چون آن آگاه است اما در زمان غیبت، تنها راهکار مقابله با جرائم در بخش مجازات‌ها تکیه بر تعزیزات است که در آن مجلس می‌تواند با استفاده از کارشناسان روانشناس و جامعه‌شناس و رعایت تناسب بین جرم و جزا، مجازات‌ها را معین کند. شیوه‌ای که در همه دنیا اعمال می‌شود و در کاهش جرم هم تاثیرگذار است."

این ادعا در حالی بیان می گردد که حضرت امام در کتاب "ولایت فقیه" خود تصریح می دارند: "اگر فرد لایقی که دارای این دو خصلت (علم به قانون و عدالت) باشد به پا خواست و تشکیل حکومت داد، همان ولایتی را که حضرت رسول اکرم(ص) در امر اداره جامعه داشت، دارا می باشد؛ و بر همه مردم لازم است که از او اطاعت کنند. این توهم که اختیارات حکومتی رسول اکرم(ص) بیشتر از حضرت امیر(ع) بود، یا اختیارات حکومتی حضرت امیر(ع) بیش از فقیه است باطل و غلط است. البته فضائل حضرت رسول اکرم(ص) بیش از همه عالم است؛ و بعد از ایشان فضائل حضرت امیر(ع) از همه بیشتر است؛ لکن زیادی فضائل معنوی اختیارات حکومتی را افزایش نمی دهد ...مثلاً یکی از اموری که فقیه متصدی ولایت آن است، اجرای "حدود" است. آیا در اجرای حدود بین رسول اکرم(ص) و امام و فقیه امتیازی است؟ یا چون رتبه فقیه پائین تر است، باید کمتر بزند؟..." ( کتاب ولایت فقیه ، صفحه 22)

نکته ظریف در این خصوص بیان چنین نظری از زبان امام است، این در حالی است که امام در اوج شرایط پس از انقلاب که هنوز چهره های مصلحت گرا بر سر کار بودند و سخن از ضرورت تعطیلی برخی احکام شرع همچون قصاص بنا به اقتضائات بین المللی! می راندند، نظرات آنها را به صراحت طرد نمودند و حتی این ناخشنودی در سخنرانی های بعدی نیز بروز می یافت تا جایی که حکم ارتداد برخی از آنان را در صورت عدم توبه صادر فرمودند.

امام(ره)، در سال 1366 که سالها از انتشار کتاب "ولایت فقیه" -این دستاورد درس نجف ایشان- گذشته و در مرحله اجرا نیز آبدیده شده بود، بار دیگر بر چنین اختیاراتی از سوی ولی فقیه تأکید فرمودند. این تأکید مجدد هنگامی رخ داد که حضرت آیت الله خامنه ای (رئیس جمهور وقت) در جایگاه خطیب جمعه درباره حدود اختیارات ولایت فقیه سخنانی بیان داشتند که بازتاب های گوناگونی در جامعه داشت و برخی تلاش کردند آن را به گونه مطلوب خود انعکاس دهند. این سخنان از سوی حضرت امام خمینی(ره) مورد توجه قرار گرفت و در نامه ای به حضرت آیت الله خامنه ای خاطرنشان ساختند "حکومت، که شعبه ای از ولایت مطلقه رسول الله -صلی الله علیه و آله و سلم- است، یکی از احکام اولیه اسلام است؛ و مقدم بر تمام احکام فرعیه، حتی نماز وروزه و حج است."

پس از آنکه حضرت آیت الله خامنه ای در نامه ای بر دیدگاه بنیانگذار کبیر انقلاب تصریح و غرض خود را غیر از برداشت های مطرح شده از آن عنوان کردند، امام(ره) در نامه دیگری با تأکید بر نظریه "ولایت مطلقه فقیه"، ایشان را از جمله افراد نادری که چون خورشید روشنی می بخشند، دانسته و از ایشان خواستند ابعاد این نظریه را برای عموم روشن نمایند؛ "امید است ائمه محترم جمعه و بویژه امثال جنابعالی که در بیان مسائل دست توانا دارید، مسئله را تعقیب و در خطبه های نماز جمعه اذهان ناآگاهان را روشن و زبان دشمنان اسلام را قطع فرمایید."

با این حساب حتی نمی توان چنین نیز فرض کرد که امام آنچنان که آیت الله صانعی توصیف نموده اند، حاضر به عدول از این نگاه فقهی خود در باره اجرای حدود در زمان حکومت فقیه به دلیل اقتضائات سیاسی بوده باشند، چه رسد به اینکه به تعطیلی حدود الهی به دلیل نظر برخی که به اختصاص آنها به زمان حکومت معصومین(علیهم السلام) معتقدند، تن دهند.

حال جای این سوال باقی است که اگر این عضو سابق دفتر امام، نظر متفاوتی از امام خمینی(ره) دارد -که با نگاه باز فقه شیعی چنین امکانی حق هر مجتهدی است-، آیا همچنان مجاز است داعیه دار نگاه فقهی امام باشد و از منظر اینکه "اگر امام بودند" بر مصدر افتاء نشیند؟

سید ::: یکشنبه 87/2/15::: ساعت 10:2 صبح

نظرات دیگران: نظر

دموکراسی کودتایی

موسسه آمریکایی (Natinal Endow ment for democracy) از سال 1983 (1362) با عنوان کمک برای توسعه دموکراسی به تدریج در سراسر جهان فعال شده است. این موسسه وظیفه دارد بسترهای لازم را علیه برخی حکومت ها در کشورها برای راه اندازی جنبش های کودتایی و یا براندازی نرم آماده کند.

در اهداف کاری این موسسه آمده است: دموکراسی ای که به عنوان هدف آن را دنبال می کنیم برگزاری انتخابات نیست، این دموکراسی باید طی یک برهه طولانی تبدیل به فرهنگ سیاسی مردم و سنت ملل شود و مردم برای دستیابی به این دموکراسی باید با سنت های ملی کشور خود مقابله کنند.

این موسسه سالیانه صدها وام و کمک هزینه به گروه هایی در آفریقا، آسیا، اروپای شرقی و مرکزی، آمریکای لاتین و خاورمیانه پرداخت می کند تا علیه حکومت های خود مبارزه کنند و به اصطلاح دموکراسی را در کشور خود نهادینه کنند.

این موسسه آمریکایی که مورد حمایت های مستقیم و غیرمستقیم سنا و وزارت امورخارجه آمریکا قرار دارد معتقد است که دموکراسی ای که به عنوان هدف آن را دنبال می کند برگزاری انتخابات نیست و این دموکراسی باید طی این برهه طولانی تبدیل به فرهنگ سیاسی مردم و سنت ملل شود و مردم برای دستیابی به این دموکراسی باید با سنت های ملی کشور خود نیز مقابله کنند.

در پایگاه اینترنتی این موسسه آمده است: ما به مردم کمک می کنیم تا با مدل قرار دادن وضعیت آمریکا حرکت های خود را در کشورشان دنبال کنند و حکومت های خود را وادار به قبول دموکراسی مدنظر (دموکراسی با مدل آمریکایی) خود قرار دهند.
از همکاران ایرانی این موسسه که نام و تصویرشان در پایگاه اینترنتی این موسسه قرار دارد می توان از علی افشاری(دبیر سابق تحکیم وحدت)، حسین بشیریه(استاد اخراجی دانشگاه تهران)، سیامک نمازی، منوچهر محمدی، لادن برومند، رامین جهانبگلو و هاله اسفندیاری نام برد.

همچنین مسئولان این موسسه اعلام کرده اند بسیاری از همکاران خود حاضر نشده اند نام و تصویرشان در سایت نمایش داده شود.
منبع: روزنامه اسپانیایی ال پائیس